Мундариҷа

• Ба қадам
• Усули 1 аз 3: "Ман шуморо дӯст медорам" -ро ҳамчун мард гӯед
• Усули 2 аз 3: "Ман шуморо дӯст медорам" -ро ҳамчун зан бигӯед
• Усули 3 аз 3: Истифодаи ибораҳои алоқаманд

Оё дӯстписар ё дӯстдухтари шумо бо забони ҳиндӣ озодона ҳарф мезанад? Оё шумо мехоҳед эҳсосоти худро бо забони модарии ӯ баён кунед? Дар ҳиндиҳо якчанд роҳҳои гуфтани "Ман туро дӯст медорам" вуҷуд доранд - ғайр аз ин, калимаҳои мардон ва занон барои гуфтани ин суханон гуногунанд. Хушбахтона, худи ҷумлаҳо, хоҳ мард бошед, хоҳ зан бошед, Бо каме таҷриба, шумо метавонад дар муддати кӯтоҳ ба дӯстдоштаи ҳиндуи худ муроҷиат кунад.

Ба қадам

Усули 1 аз 3: "Ман шуморо дӯст медорам" -ро ҳамчун мард гӯед

1. Бигӯ "Meen tumse pyar kartha fowl.Гарчанде ки ба забони ҳиндӣ якчанд роҳҳои "Ман туро дӯст медорам" гуфтан мумкин аст, ин соддатарин ва осонтарин омӯхтан аст. Тавре ки дар боло қайд кардем, мардон ва занон бо забони ҳинди каме дигар хел "ман туро дӯст медорам" мегӯянд. Тибқи қоида, аксар феълҳои мардона дар ҳиндӣ бо "а" тамом мешаванд, дар ҳоле ки бештари феълҳои занона бо "яъне" тамом мешаванд. Пас, агар шумо мард бошед, феъли мардонаи "картха" -ро дар ҷумлаи боло истифода хоҳед кард, на феъли занонаи "картхие".
   • Ин ибора на танҳо вақте ки шумо бо зан ошиқона сӯҳбат мекунед, балки вақте ки шумо мехоҳед изҳори муҳаббати худро ба мард, масалан, бародар, писар, дӯст ва ғ.
2. Талаффузи худро машқ кунед. Агар шумо кӯшиш кунед, ки ҷумлаи дар боло овардашударо ҳамчун як шахси голландӣ талаффуз кунед, эҳтимолан шахси дигар он чизеро, ки шумо гуфтанӣ ҳастед, мефаҳмад, аммо тақрибан яқин аст, ки шумо дар талаффузи худ ҳадди аққал баъзе хатогиҳо хоҳед дошт. Барои ба даст овардани натиҷаҳои беҳтарин, кӯшиш кунед, ки ин ҳукмро бо ҳиндӣ дуруст талаффуз кунед ва ин амалҳоро иҷро кунед:
   • Талаффузи "маънои" ҳамчун "маънои". Дар ҳиндӣ, садои "N" дар охири калима одатан нос аст. Ин маънои онро дорад, ки он танҳо бо бинӣ хеле сабук садо медиҳад ва қариб ки шунида намешавад, аз ин рӯ "meen" қариб "баробари" мешавад.
   • "Тумсе" -ро ҳамчун "thoems" хонед ва дар аввал садои англисии "th" -ро хонед.
   • "Пиар" -ро ҳамон тавре, ки навишта шудааст, талаффуз кунед.
   • "Карта" -ро бо садои сабуки "th" гӯед. Ҳиҷои "tha" набояд ба "a" -и инглисӣ садо диҳад, балки бештар аз як салибе байни "" ва "dah" иборат аст.
   • "Grouse" -ро "hoem / n" хонед. Ҳамин қоида бо "n" -и хомӯш дар ин ҷо амал мекунад, аммо садо бештар зоҳир мешавад ва тақрибан ба "M" монанд аст.
3. Агар "Mai bhee aap se pyaar karthee hoen" -и худро гӯш кунед."мешунавад. Агар шумо фикри худро гуфта бошед, дӯстдоштаи шумо шояд чунин чизе гӯяд. Табрик! Ин маънои онро дорад, ки "Ман ҳам туро дӯст медорам!"
   • Дар робита ба талаффуз, оғози ин ҷумла тақрибан ба забони англисӣ "шояд" садо медиҳад. Қисми дигар ба мисли "оп-ниг" садо медиҳад. Боқимонда амалан ҳамон тавре аст, ки "Ман туро дӯст медорам" мегӯяд зан; нигаред ба поён.

Усули 2 аз 3: "Ман шуморо дӯст медорам" -ро ҳамчун зан бигӯед

1. Бигӯ "Meen tumse pyar karthie grouse."Агар шумо зан ё духтар бошед, тарзи гуфтани" ман туро дӯст медорам "тақрибан ба ҳамон тарзи гуфти мард ё писар монанд аст (аммо на он қадар зиёд). Ба ҷои “карта” -и мардона феъли занонаи “картхие” -ро истифода баред. ба истиснои ин тафовут, боқимондаи ҷумла ҳамон аст.
2. Талаффузи худро машқ кунед. Азбаски ибораҳои мардона ва занона барои "Ман туро дӯст медорам" ба ҳам монанданд, шумо метавонед маслиҳатҳои талаффузи болоро барои гирифтани калима ба калима ба истиснои "картхие" истифода баред. Шумо ҳамон "th" -и нармро истифода хоҳед кард, аммо дар боло курс пас аз он ба ҷои садои "ах" садои "яъне".
3. "Mai bhie aap se pyaar kartha hoen" -ро гӯш кунед. Боз ҳам, агар шумо ҷумлаи дар боло овардаро дуруст гуфта бошед ва шахси дигар ба шумо чунин эҳсос кунад, эҳтимолан дар иваз чизе шунавед. Чӣ тавре ки дар боби боло ин ибора маънои "Ман ҳам шуморо дӯст медорам" дорад - он танҳо ба ҷои "картхи" феъли мардона "картха" -ро истифода мебарад.

Усули 3 аз 3: Истифодаи ибораҳои алоқаманд

1. Калимаҳои гуногуни ҳиндиро барои "муҳаббат" истифода баред. Ҳамон тавре, ки гӯяндаҳои Голландия баъзан истилоҳҳоро аз қабили "меҳр", "мафтункунӣ" ва ғайраро истифода мебаранд, ҳиндӣ низ якчанд калима дорад, ки маънои "муҳаббат" (ё маънои шабеҳ) доранд. Агар шумо хоҳед, шумо метавонед бо истифода аз истилоҳоти гуногун барои ишқ маънои ҷазои худро каме ислоҳ кунед. Дар зер якчанд истилоҳи ҳиндиро овардан мумкин аст - "pyar" -ро аз ҷумлаҳои боло бо ин калимаҳо иваз кунед:
   • Ишқ
   • Муҳаббат
   • Dholna
2. Барои одамони калонсол "aapse" -ро истифода баред. Ҳиндустон, ба монанди бисёр забонҳои дигар, барои ҳолатҳои расмӣ ва ғайрирасмӣ калимаҳои гуногунро истифода мебарад. Ибораи "Ман туро дӯст медорам" -и дар боло овардашударо барои одамоне, ки ба ту наздиканд ва онҳоро мешиносӣ, истифода бурдан мумкин аст - шахсоне, ки дӯстдори шумо, хоҳару бародаронатон, фарзандон ва монанди инҳоро дӯст медоранд. Аммо, барои одамоне, ки синну солашон калонтар аст, дар мақоми салоҳиятдор ва одамони ба шумо нағз намешиносанд, шумо мехоҳед истилоҳи расмии "маймун" -ро ба ҷои "tumse" истифода баред.
   • Пас аз ин мутобиқшавӣ, версияи расмӣ "Ман туро дӯст медорам" мешавад: "Meen aapse pyaar kartha / karthie hoen."
3. Ба "bahut" илова кунед "Ман шуморо хеле дӯст медорам." гуфтан. Агар шумо хоҳед, ки муҳаббати худро ба касе «воқеан» изҳор намоед, кӯшиш кунед, ки пеш аз калимаи «пяр» дар ибораҳои стандартии «Ман туро дӯст медорам» калимаи «бахут» -ро илова кунед. ё "ин қадар".
   • "Bahut" ҳангоми талаффузи шумо талаффуз намешавад - талаффуз ба "bout" наздиктар аст (бо a хеле садои сабуки "H" дар мобайн байни o ва oe) назар ба "ba-hoet".
4. Бидонед, ки чӣ гуна аз касе пурсидан. Агар шумо нисбати касе эҳсосоти ҷиддӣ дошта бошед, аммо боварӣ надоред, ки барои муносибатҳои воқеӣ омодаед, эҳтимолан шумо мехоҳед пеш аз он ки ба онҳо муҳаббататонро баён кунед, каме бештар бо он шахс вақт ҷудо кунед. Дар ин ҳолат, шумо метавонед бо пурсидани касе ба забони ҳиндӣ таассуроти хуби аввал ба даст оред. Яке аз ибораҳои зерини муфидро санҷед; агар шумо мард бошед, феълҳои мардона "а" -ро истифода баред ва феълҳои занонаи "ee", агар шумо зан бошед:
   • "Meen aap ko khaane par le jaanaa chaahathaa / chaahathee hoen". (Ман мехоҳам шуморо барои хӯрокхӯрӣ барорам).
   • "Kyaa ham ek saaTh ghoemane jaayem?" (Мо ҳамроҳ сайругашт мекунем?)
   • "Kyaa aap mere saaTh baahar jaayenge?" (Оё бо ман берун рафтан мехоҳед?)
   • "Meen aap ke saaTh aur vakth bithaanaa chaahathaa / chaahathee hoen". (Ман мехоҳам бо шумо вақти бештар сарф кунам.)
   • Аҳамият диҳед, ки знакомств / ороиши анъанавии Ҳиндустон нисбат ба знакомств бо Ғарб хеле сохторӣ ва расмӣ аст. Ин метавонад чунин маъно дошта бошад, ки баъзе (ё ҳама) муносибатҳо (аз ҷумла издивоҷ) аз ҷониби аъзоёни оила ба роҳ монда шудааст. Бо вуҷуди ин, дар солҳои охир, ҷавонони Ҳиндустон ва хориҷиён ба муносибати торафт ғарбӣ муносибат карданро оғоз карданд.Барои бехатар нигоҳ доштани он ва пешгирӣ аз ҳолатҳои нанговар, шояд муфид бошад, ки пеш аз пурсидан аз онҳо "қоидаҳои" шахсии шарики эҳтимолии шумо дар бораи мулоқот чист.