Муаллиф:
Lewis Jackson
Санаи Таъсис:
13 Май 2021
Навсозӣ:
1 Июл 2024
Мундариҷа
Шумо бо як сухангӯи ҳиндӣ мулоқот мекунед? Оё шумо мехостед, ки муҳаббати худро ба он шахс бо забони модариаш эътироф кунед? Дар ҳиндӣ, роҳҳои гуфтани "Ман туро дӯст медорам" бисёранд - ба ибораи дигар, тарзи гуфтани ишқ ба мардон ва занон то андозае фарқ мекунад..Аммо хушбахтона, хоҳ шумо мард бошед, хоҳ зан, не Гуфтан душвор нест. Бо каме таҷриба, шумо метавонед дили пачақи худро зуд ҳаракат диҳед.
Қадамҳо
Усули 1 аз 3: Чӣ гуна бояд гуфт: "Ман туро дӯст медорам"
Бигӯед, ки "Main tumse pyar kartha hoon"."Ҳарчанд роҳҳои гуфтани" ман туро дӯст медорам "ба забони ҳиндӣ гуногунанд, аммо ин соддатарин ва осонтарин омӯхтан аст. Тавре ки дар боло ишора рафт, дар ҳиндӣ тарзи" дӯст доштан "ба мардум ва Зан то андозае фарқ мекунад.Тибқи қоида, ба забони ҳиндӣ, агар гӯянда мард бошад, пас феълҳо одатан бо "а" тамом мешаванд, дар сурате, ки гӯянда зан бошад, феълҳо одатан бо тамом мешаванд калимаи "ee." Пас, агар шумо мард бошед, ба ҷои феъли занонаи "karthee" феъли мардонаи "kartha" -ро истифода мебаред.
- Дар хотир доред, ки ин суханон на танҳо барои зоҳир кардани муҳаббат ба дӯстдухтари шумо, балки ҳамчунин гуфта мешавад, ки шумо марди муайянеро дӯст медоред, ба монанди бародари худ, писари шумо ё каси дигар. дӯстони мард ва ғайра.
Талаффузро машқ кунед. Агар шумо ветнамӣ ҳастед ва шумо онро сабки ветнамӣ талаффуз мекунед ва ҳарчанд вақте ки шумо якчанд калимаро нодуруст талаффуз мекунед, собиқатон метавонад маънои шуморо дарк кунад. Аммо, барои ба даст овардани натиҷаҳои беҳтарин, садои ин ҷумлаҳоро аз рӯи меъёрҳои беҳтарини ҳиндӣ бо амалҳои зерин амалӣ кунед:- Талаб кунед "main" -ро ҳамчун "may". Дар ҳиндӣ, вақте ки калима ҳарфи охирини "Н" -ро дорад, одатан N тавассути талаффузи нос хонда мешавад. Ин маънои онро дорад, ки ин калима хеле сабук - қариб ҳамчун садои хомӯш талаффуз карда мешавад - ҳангоми аз бинӣ талаффуз кардан, калимаи «асосӣ» ба калимаи «май» табдил меёбад.
- "Тумсе" -ро ба мисли "thumse" талаффуз кунед.
- Калимаи "пяр" -ро тавре, ки ҳаст талаффуз кард.
- "Карта" -ро бо садои сабуки "th" талаффуз кунед. Монанд ба "ибодат" дар талаффузи мулоими ветнамӣ.
- "Хун" -ро ба мисли "хум" талаффуз кунед. Принсипи талаффузи "гунг N" ҳамон тавре ки дар калимаи "асосӣ" хоҳад буд, аммо каме фарқ мекунад, зеро садо тақрибан ба ҳарфи "М" монанд хоҳад буд.
Аҳамият диҳед, агар вай ҷавоб диҳад "Mai bhee aap se pyaar karthee hoon."Агар шумо ин иқтибосро аз ӯ дарёфт кунед, табрик мегӯям! Ин ҷумла маънои" ман ҳам шуморо дӯст медорам! "Дорад."- Дар робита ба талаффуз, ин ҷумла бо иборае оғоз мешавад, ки дар забони англисӣ каме ба "шояд" монанд аст. Ибораи навбатӣ ба мисли "op-say" талаффуз карда мешавад. Ва боқимонда мисли он хоҳад буд, ки чӣ гуна занон "Ман туро дӯст медорам" мегӯянд, ки дар боби навбатии зер баррасӣ хоҳад шуд.
Усули 2 аз 3: Чӣ гуна бояд гуфт: "Ман туро дӯст медорам"
Бигӯед, ки "Main tumse pyar karthee hoon."Агар шумо зан бошед, гуфтани" ман туро дӯст медорам "ба марди" ман туро дӯст медорам "шабеҳ аст (аммо на он қадар зиёд). Ба ҷои ин феъли занонаи" картхи "-ро истифода баред. Феъли мардона "картха" аст. Илова ба тағирёбии истифодаи феъл, боқимондаи ҷумла ҳамон аст.
Талаффузро машқ кунед. Азбаски тарзи гуфтани "муҳаббат" барои мардон ва занон тақрибан як аст, шумо метавонед бо истифода аз дастури талаффузи боло барои талаффузи калимаҳо ба истиснои "картхи" истифода баред. Дар инҷо "th" тавре ки дар боло ишора рафт, ба нармӣ талаффуз карда мешавад, аммо пас калимаи дигар ба ҷои "ah", ба мисли мард, "ee" хоҳад буд.
Аҳамият диҳед, агар ӯ ҷавоб диҳад "Mai bhee aap se pyaar kartha hoon."Боз ҳам, агар шумо" Ман шуморо дӯст медорам "дуруст бигӯед ва дӯстдоштаатон шуморо дӯст дорад, шумо ин суханонро мешунавед. Монанди ҳамин гуфтаҳои боло, ин ҷумла маънои онро дорад" Ман ҳам шуморо дӯст медорам. ”- танҳо фарқият дар тарзи истифодаи феъли“ картха ”ба ҷои“ картхи ”, зеро ӯ мард аст.
Усули 3 аз 3: Синонимҳоро истифода баред
Кӯшиш кунед, ки синонимҳои ҳиндиро барои "муҳаббат" истифода баред. Масалан, дар ветнамӣ мо баъзан калимаҳои "дӯст доштан", "дӯст доштан" ва ғайраҳоро истифода мебурдем.Дар ҳиндиҳо низ калимаҳои ивазкунандаи зиёде мавҷуданд, ки ба маънои калимаи "муҳаббат" (ё маъноҳои шабеҳ доранд). ҳамин тавр). Агар шумо мехоҳед, шумо метавонед ин изҳоротро бо истифодаи ибораҳои дигар каме тағир диҳед. Инҳоянд баъзе истинодҳои дигари ҳиндӣ, ки шумо мехоҳед истифода баред - барои иваз кардани калимаи "pyar" дар изҳороти боло:
- Ишқ
- Муҳаббат
- Dholna
Калимаи "aapse" -ро барои шахси аз худатон калонтар истифода баред. Ҳиндустон ва ба мисли бисёр забонҳои дигар (аз ҷумла испанӣ), одамон калимаҳои гуногунро барои истифода дар ҳолатҳои расмӣ ё тасодуфӣ истифода мебаранд. Калимаи "дӯст доштан" дар боло вақте истифода мешавад, ки мавзӯъ шахси наздик ва наздики шумо бошад - масалан, дӯстдошта, хоҳару бародарон, фарзандон ва ғ. Аммо, барои пирон, одамони машҳур ва одамоне, ки шумо онҳоро намешиносед, шумо бояд ба ҷои "tumse" калимаи "aaps" -ро истифода баред.
- Дар маънои эҳтиром, изҳори муҳаббат ба "Main aapse pyaar kartha / karthee hoon" табдил меёбад.
Агар шумо хоҳед, ки "ин қадар дӯст доред" калимаи "bahut" -ро илова кунед."Агар шумо" воқеан "мехоҳед ба дӯстдоштаи худ иқрор шавед, шумо бояд пеш аз калимаи" pyar "дар ҷумлаи муқаррарии" ишқ "-и худ, тавре ки дар боло ишора кардед," bahut "илова кунед. Ҳиндустон маънои "хеле" ё "хеле" -ро дорад.
- "Bahut" тавре ки навишта шудааст, талаффуз намешавад - талаффузи он қариб ба забони англисӣ бо "bout" монанд аст, бо садои сабуки "H" дар байни o ва u, на талаффузи "ba-hoot". ".
Бифаҳмед, ки чӣ гуна бо ӯ сӯҳбат кардан лозим аст. Агар шумо бо касе ошиқ бошед ва шумо барои муносибати ҷиддӣ омода набошед, пас шумо метавонед пеш аз тасмим гирифтан дар бораи муҳаббат вақт ҷудо кунед. Бо ӯ ба забони ҳиндӣ мулоқот кунед ва ӯ бешубҳа дар шумо таассуроти хуб хоҳад дошт. Ибораҳои зерини муфидро омӯзед, агар шумо мард бошед, "a" ва агар зан бошед "ee" -ро иваз кунед:
- "Main aap ko khaane par le jaanaa chaahathaa / chaahathee hoon". (Биёед, хӯрок хӯрем).
- "Kyaa ham ek saaTh ghoomane jaayem?" (Оё мо метавонем якҷоя сайр кунем?)
- "Kyaa aap mere saaTh baahar jaayenge?" (Ман метавонам ба санае равам?)
- "Асосӣ aap ke saaTh aur vakth bithaanaa chaahathaa / chaahathee hoon." (Ман мехоҳам бо шумо вақти бештар сарф кунам.)
- Дар хотир доред, ки мувофиқи анъанаи Ҳиндустон, мулоқот / шиносоӣ бо ҳамдигар нисбат ба Ғарб бештар сохторӣ ва расмӣ шудааст, аз ҷумла як навъ маросим (ё маросим) ва ғайра. таъсир (аз ҷумла таъсир ба издивоҷ) аз ҷониби оила. Аммо, насли ҷавони Ҳиндустон ҳоло аксар вақт таъсири ғарбиро дар мулоқот пайгирӣ мекунанд. Барои боварӣ доштан, шумо бояд пеш аз рафтан ба мулоқот дар бораи "қоидаҳои" оилаи дӯстдоштаатон маълумот гиред.
