Мундариҷа

• Қадамҳо
• Қисми 1 аз 4: Барои нишон додани моликият апострофро истифода баред
• Қисми 2 аз 4: Апострофҳоро барои шумораи ҷамъҳо истифода набаред
• Қисми 3 аз 4: Истифодаи апостроф дар ихтисорот
• Қисми 4 аз 4: Дастнависи дуруст
• Маслиҳатҳо
• Огоҳӣ

Апостроф дар забони англисӣ бо ду сабаб истифода мешавад: барои нишон додани ихтисор ва мансубият - чизе ба касе тааллуқ дорад. Қоидаҳои истифодаи апостроф вобаста ба намуди калима фарқ мекунанд. Апострофҳо барои равшантар ва кӯтоҳтар кардани матн кӯмак мекунанд.

Қадамҳо

Қисми 1 аз 4: Барои нишон додани моликият апострофро истифода баред

1. 1 Барои нишон додани мансубият пас аз номи мувофиқ апострофро истифода баред. Апостроф ва "с" пас аз номи мувофиқ маънои онро дорад, ки ин шахс, макон ё ашё пас аз ном ё унвони худ соҳиби чизест. Масалан, лимӯҳои Марям. Мо медонем, ки лимӯ ба шарофати "с" ба Марям тааллуқ дорад. Мисолҳои дигар сиёсати хориҷии Чин ва роҳбари оркестр мебошанд.
   • Муайян кардани моликият метавонад душвор бошад ва истисноҳо вуҷуд доранд. Масалан, ибораи "бозии футболи якшанбе" (бозии футболи якшанбе, аслан "бозии футболи якшанбе") аз ҷиҳати техникӣ нодуруст аст (зеро рӯзи якшанбе наметавонад чизе дошта бошад), аммо дар шакли хаттӣ ва гуфтугӯӣ комилан қобили қабул аст. "Меҳнати рӯзи вазнин" (кори сахт, аслан "кори рӯзи душвор") низ як ибораи комилан дуруст аст, сарфи назар аз он ки он рӯз чизе наметавонад дошта бошад.
2. 2 Ҳангоми истифодаи апостроф пас аз калимаҳои бо "с" хотима пайваста бошед. Вақте ки номи касе бо "s" хотима меёбад, шумо метавонед апострофро бидуни "s" -и минбаъда барои нишон додани мансубият истифода баред, аммо забоншиносон дар дастури услуби Чикаго дар қатори бисёр дигарон пас аз апостроф гузоштани "s" -ро афзалтар медонанд.
   • Ба фарқияти истифода диққат диҳед:
     
     • Қобили қабул: Хонаи Ҷонс (хонаи Ҷонс); Равзанаи Francis Оилаи Эндерҳо (Оилаи Эндерс).
     • Беҳтараш: Хонаи Ҷонс (хонаи Ҷонс); Равзанаи Francis Оилаи Эндерс (Оилаи Эндерс).
   • Ҳар кадом услуберо, ки шумо истифода бурдан мехоҳед, ба он риоя кунед. Муҳим нест, ки шумо кадом интихобро интихоб мекунед, муҳим аст, ки шумо онро риоя кунед.
3. 3 Барои нишон додани мансубият ба исми "он" апострофро истифода набаред. "Сиёсати хориҷии Чин" дуруст аст, аммо бигӯем, ки хонанда аллакай медонад, ки шумо дар бораи Чин ҳарф мезанед ва номи кишварро бо ҷонишин иваз мекунед. Агар шумо нақша доред, ки чизе ба Чин тааллуқ дошта бошад, шумо бояд "сиёсати хориҷии он" (сиёсати хориҷии он) бигӯед, на "ин".
   • Сабаб пешгирӣ кардани нофаҳмиҳо байни "он" аст, ки барои нишон додани мансубият истифода мешавад ва "он", ки ҳамчун ихтисораи "он аст" истифода мешавад. Агар шумо боварӣ надошта бошед, ки апострофро истифода баред ё не, кӯшиш кунед ба ҷои "он / он" "он аст" ё "дорад" -ро иваз кунед. Агар ибора маънои худро тағир диҳад ё гум кунад, апостроф лозим нест. Масалан, "ин сиёсати хориҷӣ аст" наметавонад "сиёсати хориҷии Чин" -ро иваз кунад, аз ин рӯ "онро" бидуни апостроф нависед.
4. 4 Барои нишон додани мансубият апострофро истифода баред, агар исм ҷамъ бошад. Яке аз хатогиҳои маъмул ин истифодаи апостроф барои нишон додани он аст, ки чизе на ба як шахс, балки ба оила тааллуқ дорад. Фарз мекунем, ки оилаи оқил қаиқ дорад. Барои нишон додани моликияти қаиқ, апостроф ҳамчун "қаиқи Смартҳо" истифода мешавад, на "қаиқи Smart". Азбаски сухан дар бораи ҳамаи аъзоёни оилаи интеллектуалӣ меравад, мо насабро дар ҷамъи "Смартс" мегузорем. Ва азбаски ҳама Smart (ҳадди ақал эҳтимолан) соҳиби киштӣ аст, мо пас аз "s" апостроф илова мекунем.
   • Агар насаб бо "s" хотима ёбад, пеш аз илова кардани апостроф онро дар ҷамъ ҷамъ кунед. Масалан, агар шумо хоҳед, ки як оилаи Вилямсро муҳокима кунед, ҷамъи он "Вилямсес" хоҳад буд. Агар шумо хоҳед, ки ба саги онҳо ишора кунед, шумо мегӯед, ки "саги Вилямсес". Агар ин ба шумо каме душвор бошад, алахусус бо насаби мураккабтар, шумо метавонед "оилаи Уилямс" ва "саги оилаи Уилямс" гӯед.
   • Агар шумо ҳамаи соҳибони объекти мушаххасро номбар кунед, бидонед, ки апострофро ба куҷо гузоред. Масалан, агар ҳам Ҷон ва ҳам Марям гурба дошта бошанд, шумо бояд онро ҳамчун "гурбаи Юҳанно ва Марям" нависед, на "гурбаи Юҳанно ва Марям". "Ҷон ва Марям" дар ин ҳолат исми коллективӣ аст ва аз ин рӯ танҳо як апостроф лозим аст.

Қисми 2 аз 4: Апострофҳоро барои шумораи ҷамъҳо истифода набаред

1. 1 Барои ташаккул додани ҷамъ ҷамъи апострофро истифода набаред. Истифодаи нодурусти апостроф барои ҷамъ кардани шумораи ҷамъ "апострофи сабзавоткор" номида мешавад, зеро фурӯшандагони мева ва сабзавот аксар вақт ба ин хатогӣ роҳ медиҳанд (ё ҳадди ақал дар он мушоҳида мешаванд). Агар шумо зиёда аз як себ дошта бошед, пас "себ" нависед, на "себ".
   • Истисно ҳолатест, ки ба шумо лозим аст як ҳарфро дар ҷамъ ҷамъ кунед. Пас дар ҷумлаи "Чаро ин қадар зиёданд ман дар калимаи "тақсимнашаванда"? " (Чаро дар калимаи "тақсимнашаванда" инҳо бисёранд?) Ҳама чиз дуруст навишта шудааст. Дар ин ҳолат, апостроф барои возеҳ истифода мешавад, вагарна хонандагон калимаи "аст" -ро дар ин ҷо хоҳанд дид. Аммо, дар айни замон афзалият дода мешавад, ки дар чунин ҳолатҳо апострофро истифода набаред, балки ба ҷои он ки ҳарфро бо нохунакҳо дохил кунед ва сипас "s" -ро илова кунед, то ҷамъро нишон диҳад: "Чаро дар калимаи" и "ин қадар зиёд аст? тақсимнашаванда »?
   • Калимаҳои "як" -ро ба ҷои "1", "чаҳор" ба ҷои "4" ё "нӯҳ" ба ҷои "9" истифода баред. Аммо, бо сухан, шумо бояд рақамҳоро аз як то даҳ нависед.
2. 2 Бидонед, ки чӣ тавр апострофҳоро бо солҳо ва ихтисорот дуруст истифода баред. Биёед бигӯем, ки шумо истилоҳи исмро истифода мебаред, CD. Барои гуногунандешии он, на "CD" -ро "CD" истифода баред. Ҳамин схема дар тӯли солҳо татбиқ карда шуд - дар ҷумлаи "Спандекс дар солҳои 1980 маъмул буд" "1980 -ҳо" -ро бидуни апостроф истифода баред.
   • Апостроф бо сол танҳо вақте иваз карда мешавад, ки рақамҳои партофташударо иваз мекунад. Масалан, агар шумо мехоҳед соли 2005 -ро кӯтоҳ кунед, шумо метавонед "'05" нависед. Дар ин ҳолат, апостроф ихтисореро ифода мекунад, ба монанди он ки шумо ба ҷои "ман ҳастам" менависед (ин истифодаи апостроф дар боби оянда баррасӣ хоҳад шуд).

Қисми 3 аз 4: Истифодаи апостроф дар ихтисорот

1. 1 Истифодаи апострофҳо дар ихтисорот. Баъзан, хусусан дар навиштаҳои ғайрирасмӣ, апострофҳо барои нишон додани як ё якчанд ҳарф истифода намешаванд. Масалан, калимаи "накун" як ихтисораи "накун" аст, ва ба ин монанд "нест" ("не"), "нахост" ("нахост") ва "наметавонад" ("наметавонад"). Феълҳои "is", "has" ва "have" -ро низ метавон ихтисор кард. Масалан, мо метавонем ба ҷои "Вай ба мактаб меравад", "Вай ба мактаб меравад", ба ҷои "Вай бозиро аз даст дод" ё "Онҳо рафтаанд" ба ҷои "Онҳо доранд" рафтанд ».
2. 2 Бо "он" ва "он" эҳтиёт шавед. Апострофро бо калимаи "он" истифода баред, танҳо вақте ки шумо мехоҳед ихтисораи "он" ё "онро дошта бошед" нишон диҳед. "Ин" ҷонишин аст ва ҷонишинҳо шакли соҳибии худро доранд, ки апострофро талаб намекунад. Масалан: “Ин садо? Ин аст танҳо саг мехӯрад он устухон "(Ин чӣ садо аст? Ин сагест, ки устухони худашро мегазад). Ин метавонад мураккаб ба назар расад, аммо "он" ба мисли дигар исмҳои дорои хусусият ташаккул меёбад: вай (ӯ), вай (вай), он (ӯ), шумо (шумо), шумо (мо), онҳо (онҳо) ).
3. 3 Ихтисороти мавҷударо истифода набаред. Бисёр одамон ихтисороти ғайрирасмиро истифода мебаранд, ба мисли "набояд". Дар асл, дар забони англисӣ чунин ихтисорот вуҷуд надорад, бинобар ин шумо набояд онҳоро истифода баред. Хатои дигаре, ки бояд пешгирӣ карда шавад, истифодаи ихтисорот аз "is" ё "has" бо номи одамон аст. Масалан, агар шумо ба ҷои "Боб аст" "Боб" -ро нависед, ин хатост. "Боб" шакли дороиест, ки ба Боб тааллуқ дорад. Барои исмҳо, чунин ихтисор аз рӯи тартиби чизҳост: "ӯ" ("ӯ") ё "вай" ("вай аст").

Қисми 4 аз 4: Дастнависи дуруст

1. 1 Агар шумо бо ҳарфҳо нависед, ҳамеша ҳарфҳоро пас аз апостроф ба онҳое, ки пеш аз он буданд, замима кунед. Масалан, агар шумо хоҳед, ки "вай" нависед, аввал якҷоя "shes" -ро нависед ва сипас апостроф илова кунед.

Маслиҳатҳо

• Ҳангоми шубҳа, ҳамеша дар хотир доред, ки апострофҳо қариб ҳамеша бо исмҳо барои нишон додани мансубият истифода мешаванд. Истифодаи апострофро барои ҳама чизи дигар пешгирӣ кунед.
• Дар сурати номе, ки бо "с" тамом мешавад, забоншиносон дар дастури услуби Чикаго тавсия медиҳанд, ки пас аз апостроф илова кардани "s": масалан, "дучархаи Чарлз" (дучархаи Чарлз). Агар устоди шумо аз шумо риояи қоидаи муайянро талаб кунад, ин корро кунед.Агар талабот вуҷуд надошта бошад, танҳо шакли писандидаи худро интихоб кунед, аммо пайваста бошед ва дар як кори инфиродӣ (эссе, мактуб ва ғайра) ҳамон шаклро риоя кунед.
• Унсурҳои услуб (аз ҷониби У. Струнк, Ҷ. Кӯшиш кунед, ки онро дар Интернет пайдо кунед ва ҳангоми навиштан бо забони англисӣ истифода баред.

Огоҳӣ

• Вақте ки калима бо "y" хотима меёбад, ба монанди калимаи "кӯшиш кунед" ҳангоми тағир додани шакли он махсусан эҳтиёткор бошед. "Кӯшиш" набояд ба "trys" ё "try" табдил дода шавад; танҳо "кӯшишҳо" шакли дуруст хоҳанд буд.
• Агар шумо дар ин ҷо ва он ҷо апострофҳои тасодуфиро истифода баред, ин нишон медиҳад, ки шумо қоидаҳои марбут ба ташаккулёбии моликият, ихтисорот ва ҷамъҳоро надонед. Ҳангоми шубҳа кардан, апострофро истифода набаред.
• Барои таъкид кардан апостроф ё нохунакҳоро истифода набаред. Масалан, лавҳаи таблиғро гиред, ки дар он "Ҷо Шмо, амволи беҳтарини 'шаҳр!" Навишта шудааст. (Ҷо Шмое, "беҳтарин" риэлтор дар шаҳр!). Калимаи "беҳтарин", ки дар нохунак гирифта шудааст, фавран садои кинояомез мегирад ва ба маънои муқобил дарк карда мешавад.
• Ҳангоми нишон додани суроғаи бозгашт, апостроф пас аз насаб гузошта намешавад. Масалан, шахсе бо номи Гринвуд на "Гринвуд" -ро "Гринвудҳо" нишон медиҳад. "Гринвудҳо" ҷои зисти оиларо нишон медиҳад (кӣ? Гринвудс) ва парвандаи моликият ба он ҳеҷ иртиботе надорад.
• Ҳеҷ гоҳ "аз они ӯ" нанависед. Калимаи "вай" вуҷуд надорад: шумо "аз они ӯ" нанависед. Дар хотир доред, ки ҷонишинҳои моликият апострофро талаб намекунанд: ӯ, вай, аз они шумо, аз они мо, аз они онҳо.