Мундариҷа

• Қадамҳо
• Усули 1 аз 2: Усули асосӣ
• Усули 2 аз 2: Эҳсосоти бештар диҳед

Калимаҳои "ман туро дӯст медорам", ки ба забони фаронсавӣ гуфта мешавад, метавонад хеле содда ё шӯҳратпараст бошад. Бо ин ё он роҳ, шумо ба ҳадафи худ хоҳед расид ва мо ба шумо мегӯем, ки чӣ тавр.

Қадамҳо

Усули 1 аз 2: Усули асосӣ

1. 1 Қарор кунед, ки кадом феълро истифода бурдан мехоҳед. Шумо метавонед "aimer" (дӯст доштан), "парастанда" (саҷда кардан) ё "desirer" (хоҳиш) -ро истифода баред.>
   • "Аймер" қавитарин эҳсосотии се феъл аст. Онро беҳуда истифода набаред!
2. 2 Шакли "tu" -ро истифода баред. Аз эҳтимол дур аст, ки шумо мехоҳед ба шахси номаълум дар муҳити расмӣ бигӯед, ки ӯро дӯст медоред!
   • "Ту" ва "вус" ду шаклест, ки ҳангоми истинод ба шахси дигар истифода мешаванд. "Ту" барои ишора ба одамоне истифода мешавад, ки шумо онҳоро хуб мешиносед ё кӯдакон.
   • Дар ибораи "je t'aime", "te" бо сабаби садоноки баъдӣ ба "t" кӯтоҳ карда мешавад. Дар асл, ин ба маънои "Ман туро дӯст медорам" тарҷума мекунад.
   • Агар шумо хоҳед, ки бо шахсе, ки танҳо расман мешиносед, таваккал кунед, "je vous aime" -ро истифода баред. Инчунин, ин ибора муфид аст, агар шумо як мухлиси мулоқоти кӯҳна бошед ва ба ашёи ишқи худ ҳамчун "шумо" муроҷиат кунед.
3. 3 Омӯзед, ки чӣ гуна ибораҳои асосиро бигӯед:
   • Ҷе Тайме - Ман туро дӯст медорам (ҳамон там)
   • Ҷе тадор - ман ба ту муҳаббат дорам (ҳамон тадор)
   • Хуб ё j'ai envie de toi - ман туро мехоҳам (ҳамон хоҳиш ё je en: vi de tua)
4. 4 Пеш аз он ки ин ибораҳоро ба касе нагӯед, машқ кунед. Агар шумо асабонӣ бошед, амалия бебаҳо хоҳад буд. Вақте ки шумо мехостед муҳаббати худро эътироф кунед, шумо шояд хавотир бошед ё тарсед ва дар ин ҷо муҳим аст, ки ҳеҷ чизро омехта накунед, алахусус бо забони хориҷӣ - ҳатто дар забони ошиқона, ба монанди фаронсавӣ. Фурсат! (Барори кор!)
   • Талаффузи худро мустаҳкам кунед. Фаронса пур аз садоҳоест, ки аз забони русӣ каме фарқ мекунанд.
     • "j" дар "je" талаффуз карда мешавад [f], аммо нисбат ба забони русӣ нармтар;
       
       "e" дар "je" дар наздикии [e] талаффуз карда мешавад;
       
       "en" дар "envie" талаффуз карда мешавад, ки гӯё шумо дар бинӣ "a" талаффуз карда истодаед: [en:];
       
       фишор дар калима ҳамеша ба ҳиҷои охирин меафтад.

Усули 2 аз 2: Эҳсосоти бештар диҳед

1. 1 Калимаҳои нармро истифода баред. Аксар вақт, "ман туро дӯст медорам" бо калимаҳои дигари иловагӣ ҳамроҳӣ карда мешавад. Эътирофи худро боз ҳам фаромӯшнашаванда созед.
   • "Je t'aime, toi" таъкид мекунад, ки шумо дӯст медоред аз ин инсон ва танҳо ӯ
   • "Азизи ман / азизам" -ро истифода баред:
     • Ҳангоми ишора ба зан - "ma chérie"
     • Ҳангоми ишора ба мард - "мон чери" (мон: чери)
   • Дш амур - азизи ман (Мон амир)
   • Ма белле - зебоии ман (ма белле)
   • Мон Чоу - ширини ман (пн: шу) (ба таври ғайрирасмӣ; аслан "chou" маънои қаннодӣ choux -ро дорад ...ва карам!)
2. 2 Беҳтараш бигӯед. Ба маънои аслии "Ман туро дӯст медорам" овезон нашавед. Даҳҳо роҳҳои ифода кардани эҳсосоти шумо вуҷуд доранд, гарчанде каме мураккабтар.
   • Ҷе Таймерай рехт тоҷурс - ман туро ҷовидона дӯст хоҳам дошт (jyo temere pur tujur)
   • Ту es l'amour de ma vie - Шумо муҳаббати ҳаёти ман ҳастед (ту e lamour de ma vi)
   • Je t'aime plus qu'hier et moins que demain - Ман туро аз дирӯз бештар ва аз фардо камтар дӯст медорам (ҳамон як тамоюли киер ва муанӣ: кио деемен :)
3. 3 Барои идома додан омода шавед. Гуфтугӯ бо ин тамом намешавад! Барои ҷавоб додан ё савол додан омода бошед.
   • Ин чӣ маъно дорад? - Ту маро дӯст медорӣ? (es kyo tyu xonam)
   • Забони ман, ту ман ҳам туро дӯст медорам (Муа Ойс ​​Ҷё Тем)
   • Шумо чӣ кор мекунед? - Бо ман издивоҷ мекунӣ? (дар инҷо)